Η ταξική ενότητα φαρμάκου, ιατροτεχνολογικών και συναφών κλάδων οπως είχε διατυπώσει απο την αρχή της συγκρότησης της, απευθύνει, στη βάση των κυριότερων κατευθύνσεων που περιγράφονται στις Θέσεις της, κάλεσμα για συμπόρευση σε όλες τις ταξικές δυνάμεις του κλάδου και της Ομοσπονδίας. Συμπόρευση και ενωτική παρέμβαση και εκλογική κάθοδο στις διαδικασίες του συνεδρίου της Ομοσπονδίας, κοντρά στον εργοδοτικό συνδικαλισμό ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ (είτε τώρα λέγεται ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι)
ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΦΑΡΜΑΚΟΥ-ΙΑΤΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΚΛΑΔΩΝ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ –ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ 8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΠΟΙΕ
Το Συνέδριο της Ομοσπονδίας δεν είναι όπως τα προηγούμενα.
Πραγματοποιείται σε μια περίοδο πρωτοφανούς κοινωνικής καταστροφής στην Ελλαδα ,την Ευρωπη και σε όλο το κόσμο.Πραγματοποιείται σε μια περιοδο που :
-η ανεργια πλησιαζει το 30%
-συνεχίζονται οι απολύσεις στον Ιδιωτικο και Δημόσιο Τομέα
-αποσαθρώνονται η Υγεία ,η Παιδεία ,οι κοινωνικές δομές ,ξεπουλιουνται τα Δημόσια αγαθά
- προκειμένου να εξασφαλιστούν ολ αυτά εντείνεται ο αυταρχισμός ,η κατάστολή,οι διώξεις,
περιορίζεται ακόμα και η κουτσουρεμένη κοινοβουλευτική δημοκρατία και τα εργατικά δικαιώματα.
-Εντείνεται η φοροληστεία και κατακρεουργείται το δικαίωμα στην στέγαση και τη ζωή.
Και ολ αυτά απο μιά άθλια συγκυβέρνηση που επιβάλλει τα μνημόνια ,με τις επιταγές της ΕΕ, των πολυεθνικών,των τραπεζών και των ντόπιων συμφερόντων .
Τα «μέτρα σωτηρίας» που πάρθηκαν αποδείχτηκαν καταστροφικά για τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους. Μέτρα που εμφανίζονται ως απαραίτητες θυσίες προκειμένου να πάρουμε τις δόσεις των δανείων, που με τη σειρά τους εμφανίζονται ως απαραίτητες για να μπορούν δήθεν να καλυφθούν μισθοί και συντάξεις. Μας εκβιάζουν διαρκώς με τα ελλείμματα, το χρέος, την «ανταγωνιστικότητα», την παραμονή στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως η φτωχοποίησή μας είναι μεθοδευμένη. Θέλουν να αρπάξουν τον κοινωνικό πλούτο που παράγουμε, στοχεύουν στην πάμφθηνη εργατική δύναμη, στη διαμόρφωση ενός εργαζομένου υποταγμένου και εξαθλιωμένου που δεν θα μπορεί να ορθώσει ανάστημα.Γιατί μόνο έτσι το κεφάλαιο και η ΕΕ ελπίζουν ότι θα ξεπεράσουν την κρίση τους.
Η κρίση αυτή δεν αποτελεί ελληνικό φαινόμενο. Είναι μία κρίση πού θα επιχειρηθεί να ξεπεραστεί με συνολική επίθεση ενάντια στην εργασία και αντιδραστικές αλλαγές σε όλο το φάσμα της ζωής μας.Ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και από τις αρχές του 2010 εξαπλώθηκε σαν πανούκλα, από την Ελλάδα και την Πορτογαλία, στην Ισπανία, την Ιταλία και τη Γαλλία, με τάσεις διάδοσης σε όλες τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Στο πλαίσιο αυτό, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις προχωρούν σε μια ωμή επίθεση στους λαούς, με τους ανέργους να ανέρχονται ήδη σε 25 εκατομμύρια στις χώρες της ΕΕ. Όσο και αν προσπαθεί ο Σαμαράς και τα κυβερνητικά παπαγαλάκια στα ΜΜΕ να δώσουν την εικόνα ότι τα δύσκολα τελείωσαν και «έρχεται η ανάκαμψη» η αλήθεια παραμένει ζοφερή για την εργατική τάξη και όλους τούς εργαζόμενους .
ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ, ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗΣ
Σε αυτή την εποχή λοιπόν , οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έδειξαν τη γύμνια και τη χρεωκοπία τους. Παρέμειναν υποταγμένες στα συμφέροντα του κεφαλαίου, στις απαιτήσεις της κυβέρνησης και της τρόικας.
Ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ διαπνέεται από την πολιτική της ταξικής συνδιαλλαγής. Αποδέχονται την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των εργοδοτών ως κριτήριο και δεδομένο, κάνοντας διαπραγμάτευση εντός των ορίων τους. Ακολούθησαν –και συνεχίζουν– την αδιέξοδη πολιτική του συμβιβασμού και της υποταγής, που όλα αυτά τα χρόνια αποδυνάμωσε το συνδικαλιστικό κίνημα. Στην εποχή του ολοκληρωτικού πολέμου απέναντι στον κόσμο της εργασίας μιλάνε για κάποιες «ανάλγητες» πολιτικές και «διεκδικούν» να διατηρήσουν το ρόλο τους ως διαμεσολαβητές της εργοδοσίας στο εργατικό κίνημα. Αντιμετωπίζουν τα συνδικάτα ως μικρό αδελφό της κοινοβουλευτικής διαπάλης. Καλλιεργούν τη λογική της «εξαίρεσης» των επιμέρους κλάδων, τη στιγμή που η κυβέρνηση δηλώνει πως κανείς δεν θα εξαιρεθεί από τον αντεργατικό οδοστρωτήρα.
Αποτέλεσμα της πολιτικής τους αποτέλεσεη υπογραφή Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με την οποία η ΓΣΕΕ ουσιαστικά αποδέχεται όλες τις νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης και της τρόικας για τους μισθούς. Η σύμβαση αυτή δεν περισώζει τίποτα, αντίθετα προσυπογράφει, νομιμοποιεί και κατοχυρώνει –με την υπογραφή των συνδικάτων μάλιστα– τη συμπίεση των μισθών, την υπερεκμετάλλευση και το ξεζούμισμα. Αντίστοιχη είναι η πρακτική τους σε μια σειρά κλάδους και ομοσπονδίες.
Αυτός ο συνδικαλισμός τελειώνει πλέον, καθώς σε εποχές κρίσης χρεοκοπούν οριστικά η συνδιαχείριση και η συνδιαλλαγή. Το κεφάλαιο, αφού τον χρησιμοποίησε για να αποδυναμώσει και να ενσωματώσει το συνδικαλιστικό κίνημα, τώρα τον πετά στη γωνία.
Σήμερα το συνδικαλιστικό κίνημα συσπειρώνει όλο και μικρότερο τμήμα εργαζομένων, σε μια περίοδο που η εργατική τάξη διευρύνεται. Διαμορφώνει όρους σκληρής ιεραρχίας, κλειστών γραφειοκρατικών δομών και «αντιπροσώπευσης», μακριά από τη βάση των εργαζομένων. Παράλληλα αρνείται να καλύψει συνδικαλιστικά το πιο ευάλωτο τμήμα των εργαζομένων με τις ελαστικές και «μαύρες» εργασιακές σχέσεις. Με τα ΙΝΕ-ΚΕΚ «κοινωφελούς εργασίας» αποδέχεται τον νέο ρόλο που του δίνει το κεφάλαιο και η ΕΕ, στήνοντας το νέο δουλεμπόριο του 21ου αιώνα, έχοντας μεταλλαχθεί σε ΜΚΟ-εργοδότη χιλιάδων νέων χωρίς δικαιώματα.
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
Είμαστε στην εποχή της προσωρινής «ισορροπίας των αδυνάτων». Η κυβέρνηση αδυνατεί να συντρίψει τον κόσμο της εργασίας, αλλά και το εργατικό κίνημα αδυνατεί να αντεπιτεθεί και να σαρώσει την επίθεση. Όμως όρος για την ανατροπή του κοινωνικού κανιβαλισμού αποτελεί ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα.
Σήμερα χρειαζόμαστε ένα συνδικαλιστικό κίνημα πουνα βασίζεται στη δύναμη και την απόφαση των ίδιων των εργαζομένων, στην εργατική δημοκρατία των μαζικών συνελεύσεων και των αγώνων που αποφασίζονται και ελέγχονται από τους ίδιους. Που θα συσπειρώσει το τεράστιο τμήμα τών εργαζομένων που είναι ασυνδικάλιστο, τα νέα τμήματα εργαζομένων και μορφών εργασιακών σχέσεων, τους μετανάστες. Που θα βρει δρόμους οργάνωσης των εκατομμύριων ανέργων. Που θα οργανώσει μορφές ταξικής αλληλεγγύης.
Που θα κάνει βήματα στην οργάνωση από τα κάτω των εργατικών χώρων, συγκροτώντας απεργιακές επιτροπές και επιτροπές αγώνα τόσο για να ενεργοποιεί τη βάση των συναδέλφων κόντρα στις λογικές της ανάθεσης όσο και για να ξεπερνάει τα ξεπουλήματα και τις ανεπάρκειες των επίσημων συνδικαλιστικών οργάνων.
Ένα εργατικό κίνημα ανεξάρτητο από την υπάρχουσα λογική, που θα το κάνει ικανό να ασκεί πολιτική από εργάτες, με εργάτες, για τους εργάτες. Αντίθετα με τον γραφειοκρατικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, εμείς ξέρουμε ότι τα πράγματα ειναι απλά: στην κρίση ή θα σωθούν τα κέρδη ή θα σωθούν οι εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα δεν μπορεί να αποδεχθούμε την περιστολή των δικαιωμάτων μας, για τη σωτηρία των καπιταλιστικών κερδών. Πρέπει να σωθεί η εργατική τάξη!
Σήμερα χρειαζόμαστε συνδικάτα, όπλα στα χέρια των εργατών, με αυτοτέλεια από όλα τα νήματα που τα συνδέουν με το κράτος, την εργοδοσία, την ΕΕ, τους κάθε λογής καθεστωτικούς μηχανισμούς. Συνδικάτα ανεξάρτητα από τους πολύμορφους συνδιαχειριστικούς μηχανισμούς και από κάθε είδους εργοδοτικές, ευρωπαϊκές ή κρατικές παροχές. Που δεν θα υποτάσσονται σε κομματικές σκοπιμότητες και συνδιαλλαγές πίσω από την πλάτες των εργαζομένων.
Συνδικάτα ενιαία, με κατάργηση των οργανωτικών διαχωρισμών ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος.
Το εργατικό κίνημα που μπορεί να απαντήσει στην κρίση θα είναι οραματικό, συγκρουσιακό. Θα φέρνει στο προσκήνιο τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες και διεκδικήσεις και θα αντιστέκεται στην καπιταλιστική εκμετάλλευση από τη σκοπιά του αγώνα για την ανατροπή της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Θα παίρνει θέση απέναντι σε όλα τα μεγάλα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα, ορίζοντας μόνο του και αυτόνομα τούς σχεδιασμούς του. Διέξοδος από την κρίση τελικά σημαίνει να χάσει πλούτο και ιδιοκτησία το κάθε είδους κεφάλαιο, να κλονιστεί η εξουσία του και τελικά να ανατραπεί από τους ίδιους τους εργαζομένους.
Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ – ΕΝΙΑΙΟΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ
Το προηγούμενο διάστημα αναπτύχθηκαν τάσεις στη βάση των εργαζομένων σε ελπιδοφόρα κατεύθυνση. Έγιναν μεγάλες πανεργατικές απεργίες, δόθηκαν σημαντικοί αγώνες σε κλάδους (χαλυβουργία, ΟΤΑ, συγκοινωνίες, νοσοκομεία, μεγάλα εργοστάσια και αλλού). Αναπτύχθηκαν Συντονισμοί Πρωτοβάθμιων Σωματείων ανά πόλη και ανά κλάδο που έδωσαν σημαντική ώθηση στους αγώνες ενάντια στις απολύσεις ,υπεράσπισης των Συλλογικών Συμβάσεων,εναντια στήν απλήρωτη εργασία ,υπεράσπισης τών συνδικαλιστικών,κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωματων μας .
Άμεσο ζητούμενο σήμερα είναι η διαμόρφωση ενός μετώπου αγώνα και ανατροπής πρωτοβάθμιων σωματείων και μαχόμενων ομοσπονδιών, συντονισμών, εργατικών συνελεύσεων, επιτροπών αγώνα και κάθε δύναμης που θα παλέψει για την ανατροπή του σύγχρονου Μεσαίωνα. Ένα μέτωπο που θα συμβάλλει ώστε να δοθεί με νικηφόρους όρους ένας ανυποχώρητος αγώνας, ένας παρατεταμένος λαϊκός ξεσηκωμός που θα τους ανατρέψει.
Η ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ συσπειρώνει συναδέλφους από το κλαδο τών Φαρμεκευτικών Ιατροτεχνολογικών Εταιρειών, συναφων κλάδων αναλωσίμων,φαρμακείων,εργαζομένων Ιδιωτικα Νοσοκομεία και κλινικές ,Ιδιωτικά εργαστήρια. Οι αντιπρόσωποι για το Συνέδριο της Ομοπονδίας θα παρέμβουν με τίς πιό πανω θέσεις στίς εξελίξεις και διεργασίες στον κλάδο, στην ανάγκη να υπάρξει ένας διαφορετικός δρόμος για το εργατικό κίνημα.
Θέλουμε να συμβάλουμε στην αντίστροφη της κατάστασης στη συνδικαλιστική έρημο του ιδιωτικού τομέα, στην αλλαγή της κατάστασης στο συνδικαλιστικό κίνημα . Γιατί σήμερα το συνδικαλιστικο κίνημα ή θα αγωνιστεί ενάντια στις κυβερνήσεις και την εργοδοσία, σε συντονισμό με πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες, ή θα συνεχίσει να βυθίζεται, μαζί με τον υποταγμένο συνδικαλισμό. Ή θα προωθήσει τη συνδικαλιστική ένταξη και έκφραση των αποκλεισμένων, π.χ., ανέργων, απολυόμενων, νεοεισερχόμενων, ελαστικά απασχολούμενων, μεταναστών ή θα συνεχίσει πορεία εκφυλισμού του. Ή θα κάνει βήματα ενοποίησης της εργατικής τάξης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, καταργώντας τους οργανωτικούς διαχωρισμούς, ή θα ξεπεραστεί ολοκληρωτικά.
Οι ταξικές δυνάμεις οφείλουν να προτάξουν την ανάγκη υπέρβασης της σημερινής κατάστασης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να ρίξουν το βάρος στην ανασυγκρότηση των σωματείων, στη συμμετοχή των εργαζομένων, στις γενικές συνελεύσεις. Να παλέψουν για την ταξική ενότητα των εργαζομένων, υπερβαίνοντας τις μικροκομματικές σκοπιμότητες. Να υπερβούμε τους διαχωρισμούς δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, ενιαία Γενική Συνομοσπονδία για όλους τους εργαζομένους.
Οι συνάδελφοι που συγκροτούμε την ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ πασχίζουμε για την αναγέννηση του ταξικού αγωνιστικού συνδικαλισμού. Για την αναγκαία αγωνιστική ενότητα των εργαζομένων για την ανατροπή της εξαθλίωσης. Για ένα εργατικό κίνημα που θα αξιοποιήσει τη δύναμη και το βάθος της εργατικής αντίστασης στην κατεύθυνση του αποφασιστικού, μαζικού, ανατρεπτικού αγώνα μέχρι τη νίκη. Που θα εκφράσει στο σήμερα την ανάγκη για κατάργηση του συστήματος της εκμετάλλευσης που βουλιάζει στην ιστορική του κρίση, και θα προβάλει την προοπτική της απελευθέρωσης της εργασίας και μιας άλλης κοινωνίας.
Σε αυτά τα πλαίσια και μ αυτή την στόχευση θα παλέψουμε μέσα απο το Σωματείο και την Ομοσπονδία για:
· Δημόσια Δωρεαν Υγεία για όλους. Η Υγεία δεν είναι εμπόρευμα
· Υπογραφη Συλλογικών Συμβάσεων ενιαία για όλους τους εργαζόμενους του κλαδου μας .
· Σταμάτημα των απολύσεων – Επίδομα ανεργίας για τους απολυμένους συναδέλφους μας , χωρίς προυποθέσεις για όλο το διάστημα της ανεργίας και ταυτοχρονα δικαίωμα για πρόσβαση στην υγεία ,τις συγκοινωνίες ,τών ιδιων και τών οικογενειών τους .Χρόνος ανεργίας συντάξιμος,μείωση τών ωρών εργασίας για την δημιουργία νεων θέσων .
· Προστασια του ΤΕΑΥΦΕ και της περιουσίας των εργαζομένων-Όχι στην ιδιωτικοποίηση.
· Σωματεία ανοιχτά στούς εργαζόμενους με συμμετοχικές και δημοκρατικές διαδικασίες
· Ανάπτυξη τής δράσης των Σωματείων στούς τόπους δουλειάς .
· Ενιαία και μια Ομοσπονδια που θα περιλαμβανει ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους που εργάζονται στο κλάδο μας ,χωρίς αποκλεισμούς τών ανέργων και απολυμένων συναδέλφων μας
· Ανατροπή της Κυβέρνησης και κάθε αντεργατικής πολιτικής
· Υπεράσπιση και διεύρυνση των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωματων μας
ΤΕΑΥΦΕ ................η Η διάλυση της δημόσιας ασφάλισης για τους εργαζόμενους στο φάρμακο.
· Από 01/03/2013 το ΤΕΑΥΦΕ από ΝΠΔΔ μετατράπηκε σε ΝΠΙΔ και διέπεται από το νομοθετικό πλαίσιο για την επαγγελματική ασφάλιση (ν.3029/2002). Με την πράξη αυτή ολοκληρώνεται ο μακρύς δρόμος των αναδιαρθρώσεων που ξεκίνησαν την δεκαετία του ‘90 και που τελικό στόχο έχουν την καθιέρωση και κυριαρχία της ιδιωτικής ασφάλισης.
· Από την σημιτική διαχείριση του χρηματιστήριου μέχρι το αμαρτωλό ομόλογο του ΤΑΙΠΕΔ τα αποθεματικά του ταμείου δέχτηκαν λεηλασία. Το κούρεμα Βενιζέλου (PSI) και η μαζική απώλεια εισφορών απ τις χιλιάδες απολύσεις και την κατάργηση θέσεων εργασίας (πάνω από 30%) στο φάρμακο, θα ολοκληρώσουν την καταστροφή.
· Οι αντιδραστικές νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις στο ασφαλιστικό και συγκεκριμένα στην επικουρική μας ασφάλιση προχώρησαν με την πλήρη κάλυψη, ανοχή και πολλές φορές πρωτοστατούντων της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και τους εκπροσώπους μας στο ταμείο. ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ εδώ και χρόνια φλερτάρουν με την ιδέα μετατροπής του σε επαγγελματικό ταμείο «για να σωθούν» δήθεν «τα αποθεματικά». Αντί να αντιπαλέψουν τους αντιασφαλιστικούς νόμους Ρέππα-Πετραλιά και άλλους συμμορφώθηκαν με τα μοντέλα διαχείρισης που προωθούν κυβερνήσεις, hedge funds και τραπεζίτες. Αντί να προτάξουν το αίτημα για ασφάλιση χιλιάδων εργατών τη φαρμακοβιομηχανίας στο ΤΕΑΥΦΕ πρόκριναν τα επιχειρησιακά ομαδικά συμβόλαια μεταξύ φαρμακευτικών και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και μάλιστα μέσα από συλλογικές συμβάσεις. Αντί να σηκώσουν το βάρος της οργάνωσης του αγώνα για δημόσιο καθολικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και την ανατροπή κυβέρνησης και τρόικας, «αξιοποιούν» το νόμο Κουτρουμάνη για να μετατρέψουν την δημόσια επικουρική ασφάλιση σε επαγγελματικό ταμείο, για να ολοκληρώσουν το νεοφιλελεύθερο δόγμα των τριών πυλώνων: συρρικνωμένη κύρια σύνταξη βοήθημα – ανταποδοτικό χαρτζιλίκι – ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ.
· Η ολοκλήρωση του σχεδίου γίνεται με την ανοχή αν όχι και την συμφωνία μερίδας της συνδικαλιστικής αριστεράς και όχι μόνο στο δικό μας ταμείο. Η επιλογή αυτή όχι μόνο δεν θα προστατεύσει ό,τι έχει μείνει από τα αποθεματικά αλλά θα μειώσει παραπέρα συντάξεις και παροχές και θα επιταχύνει την διάλυση του.
ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ....
· Μη αναγνώριση, παύση πληρωμής και διαγραφή του χρέους. Εναντια στις επιλογές Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μονομερή κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων με άμεση εκδίωξη της τρόικας και ακύρωση όλων των βάρβαρων μέτρων σε βάρος των εργαζομένων.
· Απόκρουση κάθε μορφής ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων επιχειρήσεων και ΔΕΚΟ. Να καταργηθεί το ΤΑΙΠΕΔ, τα ΣΔΙΤ, να σταματήσει η εργολαβοποίηση. Παλεύουμε ενάντια στην «απελευθέρωση των αγορών» και την εμπορευματοποίηση των βασικών κοινωνικών αγαθών (νερό, ρεύμα, συγκοινωνίες, υγεία, παιδεία, ασφάλιση κ.λπ.).
· Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και άρση όλων των περικοπών που επιβλήθηκαν από τον Γενάρη του 2010. Άμεση κατάργηση του μισθού γαλέρας για τους νέους κάτω των 25 ετών. Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, της ελαστικής εργασίας του θεσμού της ενοικίασης εργαζομένων, της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Όχι στην αντιδραστική αναδιάρθρωση του δημοσίου.
· Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης και μετακυλύουν το κούρεμα των αποθεματικών στους ασφαλισμένους. Να επιστραφούν άμεσα όλα τα ευρώ που κλάπηκαν από τα ασφαλιστικά ταμεία. Σύνταξη στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες. Αποκλειστικά δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Άμεση κάλυψη όλων των απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος και καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας. Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική υγεία για όλους χωρίς προϋποθέσεις. Μείωση με προοπτική κατάργησης της εργατικής εισφοράς. Να αυξηθούν οι εργοδοτικές εισφορές και η κρατική συμμετοχή. Να πληρώσουν κράτος-τράπεζες-εργοδότες.
· Να διαγραφούν άμεσα τα χρέη προς τις τράπεζες όλων των ανέργων και των φτωχών. Κατάργηση όλων των χαρατσιών, των κεφαλικών φόρων και των φορομπηχτικών νόμων. Για την επιβολή ελέγχου στα είδη λαϊκής κατανάλωσης κόντρα στο σύγχρονο μαυραγοριτισμό του κεφαλαίου. Για να λυθεί δραστικά το ζήτημα των δανείων πρώτης κατοικίας για τους εργάτες και τους άνεργους. Να φορολογηθεί άμεσα το κεφάλαιο, οι εφοπλιστές, η εκκλησία, οι offshore εταιρείες, οι μεγαλοεκδότες, το ξένο κεφάλαιο και οι καταθέσεις των Ελλήνων πλουτοκρατών στις δεκάδες λίστες Λαγκάρντ. Να αυξηθεί η φορολογία του κεφαλαίου. Δραστική μείωση στη φορολόγηση των εργαζομένων. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και στα φάρμακα.
· Υπεράσπιση των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων της εποχής μας, ενάντια στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, την εργοδοτική τρομοκρατία και τη φασιστική βία. Για δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες, για το δικαίωμα να διεκδικούμε, να απεργούμε, για να καταργηθεί η επιστράτευση. Όχι στην ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης και των αγωνιστών. Να μην περάσουν τα σχέδια για την «αναμόρφωση» των συνδικάτων, την κατάργηση των απεργιών, των διαδηλώσεων κ.λπ.
ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΦΑΡΜΑΚΟΥ
